Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012

Ποντιακός Τύπος

ΤΙΤΛΟΣ  ΕΝΤΥΠΟΥ ΤΟΠΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ ΧΡΟΝΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΚΔΟΤΗΣ/ ΔΙΕΥΘ/ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ



     
ΑΚΡΙΤΕΙΑ Σταυρούπολη-Θεσσαλονίκη "Ακριτών του Πόντου"






ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΙΣ Αθήναι 1905


ΑΡΓΟΝΑΥΤΑΙ - ΚΟΜΝΗΝΟΙ Καλλιθέα, Αθήνα Ίδρυση: 1990 Συλλόγου Ποντίων Καλλιθέας


ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΝΤΟΥ   Εν Αθήναις  1928 έκδοση της Ε.Π.Μ.


ΑΣΤΗΡ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ 1963


ΑΣΤΉΡ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ Αθήναι 1858-1925



ΑΣΤΗΡ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ Τραπεζούντα 1885-1886 Θ.Γραμματικόπουλου



ΑΣΤΗΡ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ Εν Τραπεζούντι  1884



ΔΕΛΤΙΟ Καλλιθέα, Αθήνα 2009 Ενημερωτικό έντυπο του Συλλόγου "Αργοναύται-Κομνηνοί"


ΔΕΣΜΟΣ Θεσσαλονίκη Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ποντιακών Σωματείων


ΕΚΘΕΣΗ ΠΟΝΤΙΑΚΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ Αθήναι 1854-1862 


ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΠΟΝΤΟΣ Βατούμ 1920  Εταιρεία «Ο ΠΟΝΤΟΣ» Υπεύθυνος Θ. Κ. Θεοφύλακτος


ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΑΣΤΗΡ Ιωάννινα  1984-1993    Βακάλης


ΕΠΟΧΗ


ΕΠΟΧΗ Τραπεζούς 1920 Διευθυντής και Ιδιοκτήτης Νίκος Καπετανίδης


ΕΥΞΕΙΝΟΣ ΛΕΣΧΗ Θεσσαλονίκη Ευξείνου Λέσχης Θεσσαλονίκης


ΕΥΞΕΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ Κομοτινή Εκδόσεις "ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ"/Διευθυντής: Τέλης Κελεσίδης

ΕΥΞΕΙΝΟΣ ΠΟΝΤΟΣ Τραπεζούς  1880-1881   Δ. Ξιφιλίνου και Δ. Κτενίδου



ΕΥΞΕΙΝΟΣ ΠΟΝΤΟΣ Θεσσαλονίκη 2009 Γεώργιος Πεταλίδης


ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ  ΛΕΥΚΩΜΑ Καλλιθέα, Αθήναι 1968 Αδελφότης Ποντίων « Η Παναγία Γουμερά», 


ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ  ΛΕΥΚΩΜΑ  ΠΑΝΑΓΙΑΣ  ΣΟΥΜΕΛΑ 1965-1969 Χρίστος Καλουζίδης. 


H ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΑ Πτολεμαΐδα  Εκδότης-Αριστείδης Σιδεριδης

ΗΧΩ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ Αθήναι  1901


ΗΧΩ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ Αμισός 1901  ΦΙΛΟΠΤΩΧΟΥ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ «ΟΣΘΟΔΟΞΙΑΣ» ΑΜΙΣΟΥ


ΝΕΑ ΕΛΛΑΣ Αθήνα 1921


ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ Αθήνα 1992 Έκδ. ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΠΟΝΤΙΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΥΨΗΛΑΝΤΗΣ»


ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΠΟΝΤΙΑΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ Αθήναι 1948-1952   εκδίδεται υπό επιτροπής/ Διευθ.Δ. Κουτσογιαννόπουλος


ΠΟΝΤΙΑΚΑ ΦΥΛΛΑ Αθήνα 1936-1937 Νικόλαος Ι. Καπνάς


ΠΟΝΤΙΑΚΗ ΓΝΩΜΗ Μελίσια Αττικής 2009 Σάββα Καλεντερίδη, Ένωσις Ποντίων Μελισσίων Αττικής


ΠΟΝΤΙΑΚΗ ΕΣΤΙΑ Θεσσαλονίκη, «εκδίδεται τη συνεργασία πολλών Ποντίων»/Διευθυντής  Φίλων Κτενίδης/Σωματείο Παναγία Σουμελα 


 
ΠΟΝΤΙΑΚΗ ΣΤΟΑ Αθήναι  1971-1974  Παμποντιακής Ενώσεως



ΠΟΝΤΟΣ Αθήνα 1923-1924


ΣΗΜΑΙΑ Καβάλα 1922 Ιδιοκτήτες Ιωάννης και Αστέριος Ζουρμπάς


ΣΙΝΑΣΙΤΙΚΗ ΦΩΝΗ Πειραιάς Φιλανθρωπικού Συλλόγου Νέα Σινασσός 


ΤΟ ΠΟΝΤΙΑΚΟ Καλλιθέα Αθήνα 1950 Έκδοση Ν. Καπνα – Γ. Λαμψίδη


ΤΟ ΦΩΣ Αθήναι 1938 Διευθυντής – Ιδιοκτήτης: Α. Γ. Ανδρόνικος


ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ  Ο ΦΑΡΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ Κάϊρον  1924-1933 Ιδρυτής- Διευθυντής Σ. Σταματίου

 


ΦΑΡΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ Εν Τραπεζούντι Διευθυνταί και διαχειρισται: Δημήτριος και Γεώργιος Χ.Σεράσης, 


ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟΝ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΟΣ Κοζάνη 2009 Νεολαίας της Π.Ο.Ε., Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδος


ΧΡΟΝΙΚΑ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ Αθήνα  1943-1954  Συλλόγου Ποντίων «Αργοναύται – Κομνηνοί/ Διευθυντής Ξεν.Κ.Ακόγλους 


ΟΦΙΤΙΚΑ ΝΕΑ Νέα Τραπεζούντα Πιερίας Μορφωτικού Συλλόγου "Υψηλάντης"


ΠΟΝΤΙΑΚΗ ΛΥΡΑ Χαϊδάρι-Αττική 1994 Συλλόγου Ποντίων Χαϊδαρίου


ΠΟΝΤΙΑΚΗ ΦΩΝΗ Άνω Λιόσια , Αττική Συλλόγου Ποντίων ‘ων Λιοσίων «η Τραπεζούντα»


ΠΟΝΤΙΑΚΟ ΒΗΜΑ Κοζάνη Ευξείνου Λέσχης Κοζάνης


Ο ΠΟΝΤΟΣ της Μερτζιφουντίας


ΠΟΝΤΙΑΚΟΙ ΡΥΘΜΟΙ Αθήνα


Ο ΠΟΝΤΟΣ   Ιορδάνη Παμπούκη


ΠΟΝΤΙΑΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ


ΤΑ ΠΟΝΤΙΑΚΑ Θεσσαλονίκη



Η ΡΩΜΑΝΙΑ  ΚΕΠΟΜΕ 


ΠΟΝΤΙΑΚΟ ΠΑΡΟΝ Πειραιάς


Η ΑΥΓΗ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ Νικολαου Π. Λουκά






Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2012

Ψυχροπολεμικά προπαγανδιστικά φύλλα της Αμερικανικής Εφημερίδας στην Ελλάδα (1953)

Τρεις βασικοί άξονες της αρθρογραφίας:

  • Οι Ελληνο-αμερικανικές σχέσεις
  • Νέα - επιτεύγματα από τις ΗΠΑ
  • Αντι-σοβιετική, αντι-κομμουνιστική αρθρογραφία 

Σχήμα: 27*42 εκ. 


Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012

Ο Καραγκιόζης - Karagöz


Ο Καραγκιόζης και η μεταχείριση που επιφυλάσσει στα υπόλοιπα έντυπα. Παρατηρούμε να κουβαλάει το Νεολόγο και άλλα έντυπα. 

Çıngıraklı Tatar 1874, Νο.1



Στο πρώτο φύλλο της έκδοσης αναπαριστά την έλευση του ως γεγονός αναταραχής για τα υπόλοιπα  έντυπα της Πόλης. 

Hayal, 1874 Σατυρική απεικόνιση του Χρηματιστηρίου του Γαλατά


Χρηματιστήριο Γαλατά:
Οι εισερχόμενοι και................. οι εξερχόμενοι

Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2012

Η επιρροή της Γαλλικής επανάστασης στην Οθωμανική Αυτοκρατορία του 19ου αιώνα

Η γέννεση των εθνών - κρατών ως συνέπεια της Γαλλικής Επανάστασης του 1789 από τη μία, που διαμόρφωσε σταδιακά την εικόνα του Ευρωπαϊκού και του Βαλκανικού χώρου όπως τον γνωρίζουμε σήμερα και κορύφωση του ιμπεριαλισμού από την άλλη, κατά τον 19ο αιώνα, βρήκαν την Οθωμανική αυτοκρατορία σε στάδιο παρακμής, ωστόσο αποτελούσε ακόμα απειλή για τις Ευρωπαϊκές Δυνάμεις,όντας μία μουσουλμανική αυτοκρατορία στα ευρωπαϊκά εδάφη. 
Γρήγορα έγινε αντιληπτό πως η Αυτοκρατορία θα έπρεπε να αλλάξει για να μην καταρρεύσει. Όλα αυτά βέβαια μετά από τις πιέσεις των Μεγάλων Δυνάμεων και της διπλωματικής κρίσης του Ανατολικού Ζητήματος. Έτσι άρχισε μια περίοδος μεταρρυθμίσεων στην οθωμανική αυτοκρατορία, γνωστή ως Τανζιμάτ (Αναδιοργάνωση). Αποκορύφωμα της περιόδου αποτελεί το Διάταγμα (Hat-i Şerif Gülhane) του 1839, το Έδικτο (Islahat fermani) του 1856 και το Σύνταγμα του 1876. Το σημαντικό για πρώτη φορά είναι ότι παραχωρήθηκε ισονομία, ισοπολιτεία σε όλους τους Οθωμανούς υπηκόους του Σουλτάνου και εγγύηση για προστασία της  ζωής, της τιμής και της περιουσίας τους. Η μη εφαρμογή των συμφωνηθέντων έδωσε αργότερα στην Ρωσία την αφορμή να εμπλακεί στα εσωτερικά της οθωμανικής αυτοκρατορίας, χρησιμοποιώντας ως πρόσχημα της προστασία των χριστιανικών πληθυσμών που διέμεναν σε αυτή, και να ξεσπάσει ο Κριμαϊκός Πόλεμος (1953-56). Ενάμιση μήνα πριν την υπογραφή της λήξη του πολέμου έχουμε και την υπογραφή του δεύτερου και σημαντικότερου μεταρρυθμιστικού φιρμανιού του 1856. 
Με το φιρμάνι του 1856 νομιμοποιείται εκ νέου το σύστημα μιλλέτ. σύμφωνα με τις νέες αλλαγές  εισάγονται για πρώτη φορά λαϊκοί στη διοίκηση του μιλλέτ. Αργότερα θα ακολουθήσουν και οι Εθνικοί Κανονισμοί (1860). 
Μία νέα ιδεολογία προσπάθησε να δημιουργηθεί, η οθωμανικότητα (osmanlılık), στόχος της οποίας ήταν να περισώσει την οθωμανική αυτοκρατορία από αποσχιστικά εθνικά κινήματα κυρίως των βαλκανικών λαών, δημιουργώντας μία κοινή εθνική ταυτότητα, την οθωμανική. Ωστόσο όπως θα δούμε υπήρξαν πολλές διαφορετικές ερμηνείες και προσδοκίες των εθνοθρησκευτικών ομάδων για τη νέα ιδεολογία. Τελικά η πορεία προς τον εθνικισμό θα είναι μοιραία.