Όπως θα ήταν αναμενόμενο η εμφάνιση των σοσιαλιστικών εντύπων δεν θα μπορούσε να είναι άσχετη με την πορεία της σοσιαλιστικής σκέψης αλλά και του εργατικού κινήματος στην Ελλάδα. Τα πρώτα σοσιαλιστικά έντυπα εκδόθηκαν στα τέλη του 19ου αιώνα και αρχές 20ου στον ελλαδικό χώρο. Οι ιδεολογικές επιρροές από τα σοσιαλιστικά κινήματα της Δυτικής Ευρώπης θα εκφραστούν στο Τύπο αυτής της κατηγορίας.
Η ελληνική εργατική τάξη είναι τότε ολιγάριθμη και αδύναμη, που σε ένα βαθμό, θα λέγαμε, ότι οφείλεται στην καθυστέρηση της εκβιομηχάνισης της χώρας της ίδιας. Ωστόσο τα πρώτα σοσιαλιστικά έντυπα θα γεννηθούν σε πόλεις με εργατικό δυναμικό:
Εργάτης, Κεφαλλονιά και Αθήνα, 1875
Οι Εργάτες, Κέρκυρα, 1882 και Τρίκαλα, 1883-88
Ελληνική Δημοκρατία, Πάτρα, 1877
Γαλαξίας, Αθήνα, 1879
Εφημερίς του Λαού, Σύρα, 1880
Σύνδεσμος, Αθήνα, 1882 - η πρώτη συνδικαλιστική εφημερίδα
Άρδην του Πλάτωνος Δρακούλη
Σοσιαλιστής, 1880 του Στ. Καλλέργη
Σοσιαλισμός, 1902
Αναρχοσοσιαλιστικές:
Φως, Πάτρα, 1885
Επί τα πρόσω, Πάτρα, 1896
Νέον Φως, Πύργος, 1898
Ανάσταση, Κεφαλλονιά, 1900-1907 του Μαρίνου Αντύπα (1907 έτος της δολοφονίας του)
1907 ήταν το έτος σταθμός για την ελληνική σοσιαλιστική σκέψη με την έκδοση της μελέτης του Γ. Σκληρού "Το Κοινωνικόν μας ζήτημα".
Μέλλον, 1908-9 του Διονυσίου Κόκκινου
Κοινωνισμός του Πύρρου Γιαννόπουλου και του Ανδρέα Μάρκελλου
Εξέφραζαν τις απόψεις της Φεντερασιόν Θεσσαλονίκης (1908):
Εργατική Αλληλεγγύη, Θεσσαλονίκη
Αβάντι, Θεσσαλονίκη
Έρευνα, 1911 του Ελληνικού Σοσιαλιστικού Κόμματος του Πλάτωνος Δρακούλη
Οργάνωση του Σοσιαλιστικού Κέντρου Αθηνών του Νίκου Γιαννιού
Εργατικός Αγών όργανο του ΣΕΚΕ
Ριζοσπάστης, Θεσσαλονίκη, 1908 πρωτοεκδόθηκε από τον Γ. Φιλάρετο. Αργότερα επανεκδίδεται από τον Γιάννη Πετσόπουλο κατά την περίοδο του κινήματος της Εθνικής Άμυνας (1914). Το 1917 μεταφέρεται η έδρα της στην Αθήνα και το 1921 γίνεται όργανο του ΣΕΚΕ (το οποίο το 1924 μετονομάζεται σε ΚΚΕ, προσχωρώντας στην Γ΄ Διεθνή). Το 1925 παύεται για πρώτη φορά από την δικτατορία του Πάγκαλου.
